کد مطلب:211405 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:108
شعرای امام صادق
از جمله ی شعراء و مداحان آن حضرت اشجع سلمی است كه به نقل رجال كبیر از شعرای اهل بیت است شیخ طوسی در امالی از حضرت امام موسی كاظم روایت می كند كه فرمود اشجع سلمی می آمد حضور پدرم و در مدح آن حضرت اشعاری می سرود و می خواند یك روز وقتی كه داخل شد پدرم مریض بود نشست و از خواندن اشعار خودداری كرد و از علت مرض پرسید امام صادق علیه السلام فرمود عدمن العله و اذكر ما جئت له یعنی برگرد به شعر خواندن از علت مرض من نپرس - گویا مرض علتش همان سمی بود كه به آن حضرت خورانیده بودند - اشجع این ابیات را در مدیحه آن امام خواند.
البسك الله ثوب العافیه
فی نومك المعتری و فی ارقك
تخرج من جسمك السقام كما
اخرج ذل السؤال من عنقك
یعنی خداوند بپوشاند به شما لباس عافیت و صحت را در خوابی كه فروگیرد تو را و همچنین در بیداری تو و خداوند بیرون برد از جسم تو مرض را همچنانكه بیرون آورد طول ذلت سئوال را از این ذل سئوال لطیفه ای در حسن طلب به كار برده كه امام علیه السلام غلام خود را صدا كرد فرمود موجودی تو چه قدر است گفت چهارصد درهم فرمود آن را به اشجع سلمی بده - اشجع آن چهارصد درهم را گرفت و شكر كرد امام فرمود او را برگردانید اشجع گفت ای سید من بی نیاز شدم از عطای تو فرمود از پدرم تا جدم شنیدم كه فرمود بهترین عطا آن است كه نعمت آن باقی باشد و آنچه به تو دادم باقی نخواهد ماند آنگاه انگشتر خود
[ صفحه 251]
را به او داد فرمود اگر ده هزار درهم خریدند بفروش وگرنه در فلان وقت نزد من بیا و ده هزار درهم را بگیر - اشجع عرض كرد تو مرا غنی ساختی مرا و من كثیر السفرم دعائی به من تعلیم فرما كه در تصادف با مخاطرات و راه صعب العبور و مخوف بخوانم و ایمن گردم اما جعفرصادق (ع) فرمود هر وقت ترسیدی دست راست خود را بالای سر خویش بگذار و این آیه را بلند تلاوت كن.
افغیر دین الله یبغون وله اسلم من فی السموات و الارض طوعا او كرها و الیه ترجعون
یعنی آیا به دین خدا ظلم و ستم می كنید یا آنكه طلب می كنید و حال آنكه هر چه هست در آسمانها و زمین منقاد و تسلیم خداوند است و خواه و نخواه به سوی خداوند برمی گردد - اشجع گفت من رفتم و سفری پیش آمد در یك وادی مخوف رسیدم كه جنیان در آنجا بودند ترسیدم و شنیدم كه یكی می گفت او را بگیرید من این آیه را خواندم كه دیگری گفت چگونه او را بگیریم كه پناه به قرآن دارد و از آن پس همیشه در پناه این آیه بودم.
البسك الله ثوب العافیه
فی نومك المعتری و فی ارقك
تخرج من جسمك السقام كما
اخرج ذل السؤال من عنقك
یعنی خداوند بپوشاند به شما لباس عافیت و صحت را در خوابی كه فروگیرد تو را و همچنین در بیداری تو و خداوند بیرون برد از جسم تو مرض را همچنانكه بیرون آورد طول ذلت سئوال را از این ذل سئوال لطیفه ای در حسن طلب به كار برده كه امام علیه السلام غلام خود را صدا كرد فرمود موجودی تو چه قدر است گفت چهارصد درهم فرمود آن را به اشجع سلمی بده - اشجع آن چهارصد درهم را گرفت و شكر كرد امام فرمود او را برگردانید اشجع گفت ای سید من بی نیاز شدم از عطای تو فرمود از پدرم تا جدم شنیدم كه فرمود بهترین عطا آن است كه نعمت آن باقی باشد و آنچه به تو دادم باقی نخواهد ماند آنگاه انگشتر خود
[ صفحه 251]
را به او داد فرمود اگر ده هزار درهم خریدند بفروش وگرنه در فلان وقت نزد من بیا و ده هزار درهم را بگیر - اشجع عرض كرد تو مرا غنی ساختی مرا و من كثیر السفرم دعائی به من تعلیم فرما كه در تصادف با مخاطرات و راه صعب العبور و مخوف بخوانم و ایمن گردم اما جعفرصادق (ع) فرمود هر وقت ترسیدی دست راست خود را بالای سر خویش بگذار و این آیه را بلند تلاوت كن.
افغیر دین الله یبغون وله اسلم من فی السموات و الارض طوعا او كرها و الیه ترجعون
یعنی آیا به دین خدا ظلم و ستم می كنید یا آنكه طلب می كنید و حال آنكه هر چه هست در آسمانها و زمین منقاد و تسلیم خداوند است و خواه و نخواه به سوی خداوند برمی گردد - اشجع گفت من رفتم و سفری پیش آمد در یك وادی مخوف رسیدم كه جنیان در آنجا بودند ترسیدم و شنیدم كه یكی می گفت او را بگیرید من این آیه را خواندم كه دیگری گفت چگونه او را بگیریم كه پناه به قرآن دارد و از آن پس همیشه در پناه این آیه بودم.